Sanne Cant haalde in Tabor de zilveren medaille maar daar was ze achteraf niet meteen gelukkig mee. “Vooraf zou ik getekend hebben voor die tweede plaats maar als je het wedstrijdverloop bekijkt kan je niet anders dan teleurgesteld zijn.”

Sanne Cant kwam een half wiel te kort voor die felbegeerde regenboogtrui. De ontgoocheling bij de Belgisch en Europese kampioene was dan ook bijzonder groot. ”Ik was misschien wel de beste van de niet gelegenheidsrensters”, vertelde ze.

”Ik heb al een heel seizoen afgewerkt maar iemand als Ferrand-Prevot kan haar pijlen richten op één bepaald doel, terwijl ik een totaal seizoen moet afwerken. Uiteraard doet dat niets af van de prestatie van Pauline maar het maakt de ontgoocheling wel groter.”

Maar de Lilse verklaarde achteraf dat ook haar eigen fout in de laatste ronde een rol speelde. ”Ik reed misschien wel een perfecte wedstrijd, op één fout na. Ik draaide niet als eerste de laatste rechte lijn op en misschien verloor ik daar wel de titel.”

Anderzijds bewees Cant vandaag dat ze de aansluiting met de internationale top definitief heeft gemaakt. ”Zo had ik het eigenlijk nog niet bekeken. Dat klopt wel als je ziet dat ik een Katerina Nash en vooral Marianne Vos achter mij kan laten.”