Het is weer koersen op alle fronten voor de veldrijders vanaf dit weekend. Enkelen waagden zich zelfs aan een rittenkoers en zoals we het gewoon zijn deden ze dat niet zonder op te vallen. Zowel in de Tour de la Basse-Meuse voor nieuwelingen, als in de junioren Ster der Vlaamse Ardennen gingen de veldrijders aan de haal met de ereplaatsen. 

Het was Thymen Arensman die in de Ster der Vlaamse Ardennen, net zoals tijdens het paasweekend in de Ster van Zuid-Limburg, een rit wist te winnen. In de tweede etappe sprong hij al vroeg in de wedstrijd met een groepje weg. Dat groepje werd uitgedund tot een kwartet en op de voorlaatste beklimming van de Berendries plaatste de Nederlander een stevige demarrage.

De rest moest overboord en Arensman wist zijn solo foutloos af te ronden. “Dat bezorgde met de gele en bolletjestrui. Morgen volgt er nog een tijdrit en rit in lijn. Hopelijk kan ik met mijn ploegmaats de truien morgen mee naar huis nemen.”

‘Tour de la Bodi Del Grosso’ 

De Tour de la Basse-Meuse werd dit weekend even die van de Nederlandse nieuweling Bodi Del Grosso. Zoals de traditie het wil startte de Waalse rittenkoers met een proloog over drie kilometer op een heuvelachtig parcours. “Van de 130 starters klokte ik al vroeg op de dag de snelste tijd. Niemand kon mijn tijd nog aanscherpen en met vijf seconden voorsprong op de nummer twee begon ik als leider aan de namiddagrit”, vertelde Del Grosso. Die tweede was met Witse Meeussen overigens ook geen onbekende.

Del Grosso ging ’s namiddags door op zijn elan. Na een rommelige start met een val in de neutralisatie trok de wedstrijd over 54 kilometer met 560 hoogtemeters zich toch opgang. “Ik was van plan om op één van de beklimmingen aan de boom te schudde, maar in de afdaling had ik al een voorsprong.”

“Met nog vijftig kilometer te gaan begon ik aan mijn solo. Toen ik vertrok had ik een voorgift van drie minuten. Aan de finish bleef daar nog anderhalve minuut van over. Voldoende om ook de namiddagrit te winnen.” 

Vechten tegen de bierkaai 

Zondag was het verdedigen geblazen voor Del Grosso, maar dat was niet evident. “Ik probeerde opnieuw weg te geraken, maar ze zaten steeds meteen in mijn wiel. Door het vele aanvallen zat ik door mijn beste krachten heen en had ik geen antwoord klaar toen een groepje met de favorieten wegreed. Ik werd nog twintigste, maar mijn achterstand was te groot om de leiderstrui te behouden. Toch keer ik heel tevreden weer naar huis.”  Witse Meeussen was overigens de eerste veldrijder in die afsluitende rit en deed daarmee een goede zaak in het klassement.