Dit weekend start het veldritseizoen in Geraardsbergen, ook voor Githa Michiels. Op 19 augustus schreef ze nochtans geschiedenis door als eerste Belgische vrouw in de twintigjarige geschiedenis aan de start te verschijnen van de Olympische mountainbikewedstrijd in Rio.

De maand voor de Spelen verliep voor Michiels niet zoals verwacht. Ze kwam op het wereldkampioenschap ten val en kon zo niet haar beoogde resultaat behalen. Daarna bleef ze niet van de pech gespaard, voor het Belgisch kampioenschap kwam ze weer ten val. Even leek het erop dat haar titelkansen in rook op zouden gaan. Na een mentaal sterk kampioenschap mocht ze toch weer de driekleur om haar schouders dragen.

Maar de laatste val had wel verdere gevolgen op haar voorbereiding op de Spelen. “De val voor het BK zorgde voor de nodige stress en zo kon ik na het BK een tijdje niet offroad trainen. Fysiek kon ik echter wel mijn trainingen afwerken, tegen mijn vertrek naar Rio waren alle fysieke kwaaltjes achter de rug en kon ik me helemaal focussen op de wedstrijd.”

Pech achterwege laten en met een doel naar Rio

Na jaren van kwalificatie en maanden van voorbereiding was de dag van de wedstrijd aangebroken. Samen met achtentwintig andere dames stond Michiels aan de start. “Zoals steeds is de start heel erg belangrijk in cross country, in de eerste meters liep alles zoals gepland. Na het korte startlusje zou ik naar voor schuiven om zo op een mooie positie aan de eerste klimmen te beginnen. Ik zat in de top tien.”

Tot dat de pech weer toe sloeg. “Vlak voor me was er een val en ik stond helemaal stil. In het begin van de wedstrijd was dat een ramp, het tempo lag nog hoog en iedereen is nog fris. Zo werd ik direct geconfronteerd met een serieuze achterstand. Als voorlaatste begon ik aan de eerste klimmen. In de eerste ronde stond ik meer stil dan dat ik kon rijden door tragere dames voor me en dat is enorm frustrerend.”

Gelukkig ebde de frustratie snel weg en nam de vechtlust weer over. Het lukte haar om een paar plaatsen op te schuiven en zo wat meer ruimte te vinden. Zo kon ze dadelijk aan haar inhaaltocht beginnen. “Toen ik plaats had om op te schuiven kon ik toch beginnen inhalen en proberen zo snel mogelijk te rijden. Ik voelde me goed en ook technisch liep alles zoals vooraf gepland. Jammer genoeg kwam ik niet verder dan de 21ste plaats, want uiteraard is het niveau op deze wedstrijd enorm hoog en kan iedereen 1u45 snel rijden.”

Tevreden terug naar België, klaar voor weer een nieuwe uitdaging

Meteen na de wedstrijd konden we vaststellen dat Michiels zichtbaar tevreden was met haar behaalde resultaat. “Achteraf bekeken blik ik tevreden terug op deze wedstrijd. De val in de start daar kon ik niets aan doen en zo moest ik het beste halen uit deze situatie. Ik heb geen fouten gemaakt en de conditie voelde heel goed aan. Zonder de valpartij had ik ongetwijfeld mijn doel behaald.”

Haar doel om als eerste Belgische naar de Spelen te gaan was meer dan geslaagd. “Ook tijdens de Spelen, de omgeving, de omloop en het atletendorp, moeilijk om die speciale sfeer te beschrijven. Het wordt voor ons alvast een doel om dit binnen vier jaar opnieuw mee te maken.”

Een week na de Spelen raakte er nieuws bekend dat er zeker voor zorgde dat Michiels sneller een nieuw doel had dan verwacht. “Het nieuws over het stoppen van mijn ploeg heeft me erg teleurgesteld. Ik voelde me goed in het Versluys team en had de ruimte om me te ontplooien. Maar uiteraard respecteer ik de beslissing van mijn teammanager om ermee op te houden. Een nieuwe ploeg vinden zal een lastige opdracht worden, in België hebben we niet echt mountainbikeploegen die me hetzelfde kunnen bieden.”

Er zijn vele buitenlandse mountainbikeploegen maar dit blijkt allemaal niet zo evident te zijn. “Het zoeken naar een buitenlands team is helemaal een spannende opdracht. Wij als Belgen staan niet meteen bekend om onze mountainbike kwaliteiten.”

“Veldritploeg ook een optie”

Moesten de onderhandelingen met een buitenlandse club niet vlotten zijn er natuurlijk nog andere opties. “Ik kan ook deftig mijn mannetje staan in het veld en op de weg heb ik de voorbije jaren bewezen dus een cross- of wegploeg die me ook steunt in het mountainbiken is dan zeker een optie die open blijft.”

Zoals Michiels het zelf al omschreef kan ze aardig met de crossfiets overweg. De afgelopen jaren stond ze zelfs een aantal keer op het podium van het Belgisch kampioenschap veldrijden. “Vorige winter hield ik het bij twee veldritten met het oog op mijn voorbereiding richting de Olympische Spelen, maar ik heb het crossen zeker gemist dus zal ik deze winter opnieuw het veld induiken.”

“Hoeveel en welke veldritten bekijken we momenteel nog en hoe mijn zoektocht naar een nieuw team afloopt zal zeker ook van invloed zijn op het aantal wedstrijden dat ik zal rijden. Mijn crossfietsen staan alvast klaar in de garage.”