Vijf jaar geleden begon Lise van Wunsel met veldrijden. Veldrijden was, zoals bij velen een uitlaatklep, stilaan voelde ze zich sterker worden en werd haar aanpak ook steeds professioneler. Dit jaar zette ze al een hele stap en dat werd afgelopen zondag nog bevestigd met een zege in het Nederlandse Woensdrecht.

“Vijf jaar geleden ben ik begonnen met veldrijden. Ik kon er al mijn energie in kwijt en zo alles rondom mij vergeten.”  De voorbije jaren groeide ze verder en werd ze steeds sterker en sterker. Aan het einde van vorige winter kwam dan al snel het plan om de zomer anders in te delen. “Het plan was om afgelopen zomer wegwedstrijden te rijden, om zo een betere basis te leggen voor de winter.”

Op Paaszondag werkte ze een mountainbike wedstrijd af. Jammer genoeg kwam ze ten val en liep ze een blessure op. “Ik stond een hele tijd aan de kant en mocht enkel licht trainen. Vanaf september ben ik pas terug beginnen trainen en was dus ook de start van mijn seizoen iets minder.”  Ze koos meteen voor de harde aanpak en werkte, samen met haar trainer, week naar week hard om de achterstand in te halen.

Onverwachte zege

Afgelopen zaterdag vocht ze zich in Lichtaart van de dertigste naar de twaalfde plaats. Op zondag stond de wedstrijd in het Nederlandse Woensdrecht op het programma. “Ik werd pas als laatste opgeroepen. Dat zorgde nog voor meer stress, deze was er voor de start zeker aanwezig.” Ze nam een goede start en ronde na ronde wist ze de andere rensters in te halen. Ze kwam al snel bij de leidster aansluiten. “Op drie ronden van het einde heb ik de kop genomen en ben zo seconde na seconde weg kunnen rijden.”

“Na al de pech van de afgelopen maanden had ik deze zege zeker niet verwacht. Het zorgde ook voor bevestiging, zo wist ik dat mijn harde werk niet voor niets geweest was.” Ook mentaal speelde deze zegen een rol en zorgde zeker voor meer vertrouwen. “De zege was zeker het hoogte punt van mijn veldritseizoen tot nu toe. Ik voel me elke week groeien en sterker worden. Ik hoop dit stijgende niveau vast te houden.”

Hard blijven werken

Door de val op Paasdag ging heel haar voorbereiding de mist in. “Na mijn val zat ik er metaal toch door. Ik wou me zo graag, via een andere aanpak in de zomer, bewijzen in de winter. Gelukkig heb ik dankzij de steun van mijn trainer hard kunnen werken en kwam het stilletjes aan in de goede richting.” Zo vocht ze zich een weg terug. “Ik zou graag nog een aantal mooie plaatsen tussen de grote dames behalen. Maar vooral verder groeien om volgend jaar nog een betere start te nemen.”

Foto’s Kristof Bruers