322 dagen, zolang heeft het geduurd tot Helen Wyman nog eens kon zegevieren. Het gebeurde zondag in Hamme nadat ze van start tot finish aan de leiding reed. “Alles zit weer goed en dan heb ik nog wel wat in mijn mars”, vertelde Wyman tevreden.
Twee jaar geleden greep Wyman nog minstens tien keer per jaar de bloemen, maar vorig jaar moest Wyman vooral tevreden zijn met podiumplaatsen, mede door een sterke Sanne Cant. De laatste overwinning dateerde al van 11 januari, 322 dagen geleden. Maar daar bracht ze zondag verandering in.
Van start tot finish reed ze aan de leiding en uiteindelijk rondde ze haar knappe solotocht succesvol af. “Ik heb een goede wedstrijd afgewerkt”, reageerde Wyman. “Het was een technische omloop mede dankzij de modder. Ik was niet de snelste zondag maar ik maakte wel de minste fouten.”
“Ik ben heel blij met het feit dat ik nog eens op het hoogte schavotje sta. Het draait nu eenmaal alleen maar om winnen in topsport. Een podiumplaats is mooi, maar over een overwinning blijft men spreken.”
Nochtans bracht het seizoensbegin niet wat Wyman ervan verwachtte. De laatste weken ging het steeds beter en beter, de bevestiging kwam zondag. “Eindelijk hebben we modder en dat maakt voor mij een groot verschil.”
“Ik ben iemand die bijzonder goed kan ploeteren. Modder maakt het voor mij een stuk makkelijker. Hopelijk blijft de modder nog een tijdje. Te veel regen moet er nu ook weer niet vallen want dan moeten we te veel lopen”, lacht Wyman.
“In Hasselt ging het goed. Mijn valpartij in de start hinderde mij wel een beetje, maar dat is praat achteraf. Ook Koksijde ging behoorlijk goed. Ik wist dat ik dit weekend wel een kans had maar dat ik daadwerkelijk ook zou winnen was toch een kleine verrassing.”
“Maar je moet er altijd in blijven geloven. Het is een speciaal gevoel en ik denk dat je als renster eerst moet winnen vooraleer je dat gevoel te pakken krijgt. Toen ik 2013 Europees kampioene werd bijvoorbeeld, wist ik voor de wedstrijd al dat ik zou winnen. Dat gevoel hebben is heel belangrijk.”
“Nu weet ik ook opnieuw dat ik meedoe voor de overwinning. Ik hoop dat ik toch nog wat sterker kan worden en dat ik op die manier de zegeteller nog kan laten oplopen. Het voelt goed om te winnen en dat gevoel wil ik houden.”
Ook een belangrijk feit is dat de longproblemen van de baan zijn. “Na vorig veldritseizoen liep ik bronchitis op. De longproblemen zijn nu wel onder controle maar ik gebruik dit niet als uitvlucht. Het zorgde er gewoon voor dat ik iets langer moet recupereren dan de rest”, besluit de Britse kampioene die in Hamme haar 64ste profzege greep.
