Shana Maes begon matig aan haar seizoen, de resultaten waren tot nog toe niet zoals ze gewenst had. Afgelopen weken werd er één en ander duidelijk over haar gezondheid. Samen met haar entourage werkte ze aan een oplossing. Afgelopen zondag kwam er het eerste lichtpuntje aan het einde van de tunnel.
“Het begin van mijn seizoen was nog ok, de laatste maanden was het heel wat minder.” Er werd naarstig gezocht naar de oorzaak van het mindere presteren. “Uit een bloedonderzoek werd duidelijk dat ik kamp met een glutenintolerantie. Ook kwamen er een aantal allergieën naar boven.” Nu is het wel nog afwachten of dit alles aan de basis ligt. “Ik probeer elke week terug te verbeteren.”
Eerste lichtpuntje na hele hectische wedstrijd
In Boortmeerbeek verliep de start niet zoals ze gewend zijn. “Als elite stonden we opgesteld, ze waren nog volop bezig met het afroepen van de nieuwelingen. Ik zat op mijn bovenbuis te wachten op het afroepen van de laatste minuut.” Tot plots het fluitsignaal viel en de meute zich op gang begon te trekken. Opdat moment stond Maes nog over haar stuur te leunen.
“Het gevolg van de plotse start was al snel duidelijk, ik reed pas als vijftiende het veld in. Het zou een inhaalrace gaan worden.” Ronde na ronde schoof ze op tot ze half koers nog met twee overbleven. “Enkel Kiona Crabbé zat nog in mijn wiel.” De balken werden voor de dameswedstrijd lager gelegd. “Spijtig genoeg had ik dit niet kunnen verkennen, Kiona durfde wel te springen en won zo tijd.” In de laatste ronde kon Maes dan toch nog het verschil maken en een gat slaan.
Gewonnen met een minder gevoel
“Mijn gevoel was nog niet helemaal top, maar het was wel goed genoeg om voor de winst te gaan. Vooraf had ik enkel gehoopt om mee te kunnen strijden. De emoties waren na de wedstrijd dan ook groot.” Ze was ervoor al een paar keer kort bij een zege. Zo werd ze tweede in Rijkevorsel en strandde ze, in strijd voor de zege, op de vierde plaats in Zemst.
“Ik bekijk wedstrijd na wedstrijd, maar naar het Belgisch kampioenschap kijk ik enorm uit. Het is, als het weer mee wil zitten, een omloop die me moet liggen. Ik ga er niet heen om een bepaalde uitslag te behalen, maar wel om me te amuseren.” Verder hoopt ze gewoon week na week te groeien en zo een goed einde aan haar seizoen te breien.
Foto – Kristof Bruers