2015-2016 werd voor de jonge Yente Peirens uit Desselgem een echt boerenjaar. Zo werd hij onder meer voor de derde keer op rij kampioen van West-Vlaanderen. Maar dat was nog lang niet alles. Zo werd hij op een schitterende wijze Belgische kampioen in Lille en stond hij meerdere malen op het podium van een a-cross. Met het wegseizoen in zicht, stoomt hij zich klaar voor een nieuwe stap in zijn carrière.

Na enkele maanden rust, kroop Yente Peirens afgelopen maand al terug op de fiets. Hij staat namelijk de komende maanden terug voor een grote stap in zijn carrière. Zo zal hij binnenkort zijn eerste wegwedstrijden bij de nieuwelingen betwisten. “Na mijn eerste trainingen kijk er naar uit om terug in het peloton te zitten”, vertelt Yente Peirens “Ik heb er dan ook erg veel zin in.” Voor het hogere tempo heeft Peirens geen schrik. “Het tempo zal sowieso hoger liggen dan bij de aspiranten al heb ik daar geen schrik voor. Ik weet niet wat ik er van moet verwachten, maar ik ben vastberaden dat het goed zal komen.”

Sint-Joris

Alvorens Peirens aan de start zal staan van de Tour de la Basse Meuse, zijn eerste rittenwedstrijd ooit, zal hij een week vroeger starten met de wedstrijd in het West-Vlaamse Sint-Joris. “De eerste trainingen na het veldritseizoen verliepen niet vlekkeloos. Maar intussen ben ik er bovenop en zal ik op het gepaste moment weer helemaal klaar zijn.”

Voor de rest van de zomer stelt Peirens geen doelen op. Alles staat namelijk in functie van volgend veldritseizoen. ‘Ik wil er gewoon een goed gevoel aan overhouden. Mijn zomercampagne staat dan ook helemaal in functie van komende winter. Al zal ik af en toe wel eens proberen de koers te maken. Mijn tricolore trui geeft dan ook extra motivatie om een goede basis te leggen.’

Kippenvel

Bij het bekijken van de beelden van het Belgische kampioenschap in Lille krijgt Peirens nog steeds kippenvel. “Het is natuurlijk een onbeschrijfelijk gevoel als je op zo’n dag als eerste over de meet bolt. Ik had de wedstrijd perfect onder controle en wist waar ik op kop moest zitten. Ik geniet nog elke dag van deze mooie trui. Deze kunnen ze me al niet meer afpakken.” Met deze tricolore trui verwezelijkte Peirens één van zijn dromen.

Niet alleen op de kampioenschappen kwam Peirens goed voor de dag. Ook in tal van a-crossen wist hij zijn mannetje te staan tussen de grotere jongens. Zo stond hij af en toe mee op het podium in een a-cross. Al blijft hij erg nuchter onder het hele gebeuren. “In sommige crossen had ik toch liever een betere uitslag gereden. Het kan natuurlijk altijd een beetje beter. Soms had ik dan ook het gevoel dat ik misschien enkele dingen heb laten liggen. Dit door foutjes te maken in de wedstrijd of materiaalpech, maar ook dat hoort er natuurlijk bij.”

Belevenis

Ook voor Peirens stiefpapa Franky, werd het een speciaal jaar. Hij trekt elke week met hem op pad als zijn mecanicien en toeverlaat. “Elke cross is een belevenis op zich”, vertelt hij trots. “Op het Belgische kampioenschap sloeg mijn hartje toch even tilt. Zeker in de laatste ronde.” Voor volgend seizoen is hij alvast hoopvol. “Ik hoop eigenlijk op een superseizoen. Hopelijk blijft hij gespaard van pech en kan hij een topjaar neerzetten.”