De buitenlandse junioren hebben zich dit seizoen al aardig laten opmerken. Vooral de opmars van de Britten sprong tot nu toe uit het oog maar ook de Zwitsers duiken plots op. Mauro Schmid werd in Fiuggi knap vijfde, terwijl eerstejaars Loris Rouiller zesde werd. Het begin van een mooi slot? De twee beschikken hoe dan ook over een gezonde portie ambitie.

Laten we eerst even teruggaan naar de renbaan van Dielsdorf waar jij Loris, Mauro in de spurt het nakijken gaf en zo jouw derde Zwitserse veldrittitel op rij pakte. De ontlading spatte eraf, terwijl bij jou Mauro, vooral ontgoocheling overheerste…

Mauro Schmid: “Klopt inderdaad. Op het einde van mijn wegseizoen brak ik mijn hand. Ik bleef daardoor twee maanden uit competitie. In december vatte ik weer aan en ik voelde mij week na week sterker worden. Het kampioenschap was dan ook een groot doel. Lang leek het er goed uit te zien, ik en Loris zouden het uiteindelijk uitvechten in de spurt. Daarin was Loris de sterkste, al was het nipt. Dat maakte de ontgoocheling toch enorm.”

Loris Rouiller: “Ik had verwacht dat we aan elkaar gewaagd zouden zijn. Het is dan ook knap om te zien dat Mauro op zo’n hoog niveau staat na zijn handbreuk. Zelf had ik het vroeger willen beslissen maar ik kreeg hem er niet van af. Uiteindelijk lukte het dan in de spurt. Ik heb daar een enorme boost van vertrouwen gekregen, vooral met het oog op datgene wat nog komen moet. Het grote doel is binnen en nu heb ik niets meer te verliezen.”

Een week later de tocht naar Fiuggi. Geen pasta of pizza maar wel keihard labeur. En daar was het eigenlijk het omgekeerde verhaal. Jij Mauro, bent enorm tevreden teruggekeerd na jouw vijfde plaats, terwijl Loris, als zesde, eerder teleurgesteld was…

Mauro Schmid: “Ik was enorm verrast dat ik dit kon. Ik voelde mij de laatste weken stilaan terug naar mijn oude niveau toegroeien maar dat ik nu al een top vijf kon laten optekenen in een wereldbeker, dat had ik niet gedacht. In het begin liep het eigenlijk ook niet al te vlot maar daarna kwam ik beter en beter in de wedstrijd, met dit mooie resultaat dus als gevolg.”

Loris Rouiller: “Op zich ben ik tevreden met een zesde plaats als eerstejaars in de wereldbeker, maar ik ben er gewoon rotsvast van overtuigd dat er meer inzat. Ik maakte te veel fouten na een sterk begin. Fysiek voelde ik mij prima, ik had het goede gevoel te pakken. Misschien legde ik mijzelf te veel druk op op het moment dat ik vooraan zat.”

Op naar de finale nu in Hoogerheide. En ik denk dat jullie daar beiden starten met heel wat ambitie?

Mauro Schmid: “Ik bekijk het zondag wel. Ik leg mijzelf niet al te veel druk op richting Hoogerheide. Ik weet tot wat ik in staat ben. Met een top tien plaats zal ik al tevreden zijn.”

Loris Rouiller: “Geef mij maar een top vijf, al wordt dat heel lastig aangezien de concurrentie zondag scherper zal zijn nu dat onder andere Tom Pidcock, Ben Turner en Thymen Arensman er terug bijzijn. Maar ik voelde mij in Fiuggi al capabel, als ik leer uit mijn fouten van vorige week, dan kan alles.”

 En dan tot slot, de apotheose van het seizoen, het wereldkampioenschap in Bieles. Als de Zwitsers enige medaillehoop mogen hebben dan zal het bij de junioren moeten zijn…

Mauro Schmid: “Ik denk niet aan een medaille, absoluut niet. Op het WK wil ik bij de beste vijf zijn, dat zou al heel mooi zijn. We zullen ook eerst moeten afwachten hoe de omloop erbij ligt. Dat maakt het allemaal wel wat specialer, niemand weet waaraan we ons echt kunnen verwachten. Op de foto’s zag het er in ieder geval al mooi uit, maar goed, we zien wel.”

Loris Rouiller: “Dan zullen er twee Zwitsers in de top vijf staan, want ik reken daar ook op (lacht). Maar ik besef maar al te goed dat dat voor mij een aartsmoeilijke klus gaat worden, niets mag tegenzitten. Maar als eerstejaars heb ik niets te verliezen op dat WK. Als ik die top vijf niet haal zal ik teleurgesteld zijn maar ik ga er mijn slaap niet voor laten. Dat ligt voor sommigen wel anders. Ik kan zonder al te veel druk toeleven naar dat WK en ik voel mij goed. Dan denk ik dat die top vijf zeker niet onmogelijk is.”

Foto’s – Wouter Toelen (TFOTO) & MTB Nazgul