Op een snelle, maar toch vettige omloop streden de dames deze avond in Diegem om de zege. Zoals bij de junioren en beloften werd het ook een snelle wedstrijd. Het was Cant die het tempo hoog hield. De Boer kwam in de eerste ronde ten val en zou geen rol meer spelen. Voor de zege werd het een spannende strijd tussen Vos en Cant.
De grote afwezige deze avond was Ellen van Loy, de renster van de Telenet Fidea Lions moest ziek verstek geven. De snelste start was voor Christine Majeurus gevolgd door Sanne Cant en Sophie de Boer. Vlak na de start volgde er heel wat bochten, een goed bezig zijnde Arzuffi reed zich vast en verloor heel wat plaatsen. Op de eerste technische schuine strook kwam Sophie de Boer onzacht in aanraking met een paaltje.
Brammier en Cant leggen meteen het tempo hoog. Kapthijns, goed bezig de laatste weken nam mee initiatief . Voor De Boer leek de schade mee te vallen. Marianne Vos nam een mindere start maar weet deze meteen goed te maken in de eerste ronde. Brammeir toonde in de eerste ronden haar goede benen. In de openingsronden was het een heus peloton die de dans leiden.
Cant ontbond net voor half koers haar duivels en sloeg meteen een gat. Alleen Vos en Nash konden het gat dichten. Met drie reden ze van de achtervolgers weg. Voor het ingaan van de voorlaatste ronde trok vos door en nam wat voorsprong op de andere twee. Cant en Vos leken de sterkste van de drie koplopers. Nash moest keer op keer een gaatje dichten. Toch weet de Tsjechische steeds weer aan te sluiten.
In de achtergrond waren het Brand, Brammier en Arzuffi die een groep vormden. Brand toonde zich het sterkst en trok door. Brammier en Arzuffi vochten voor plek vijf. Vos blijft het tempo de hoogte in trekken, Cant en Nash moesten alle zeilen bijzetten om te kunnen volgen. Sophie de Boer leek toch wel wat last te hebben van haar val en reed ver in de achtergrond.
In de laatste ronden trekt Vos het tempo nog wat de hoogte in. Toch kon Cant bijna de aansluiting vinden. Op de schuine kant maakte de Belgische kampioene een klein foutje en miste de aansluiting net. Cant bleef vechten voor elke meter en kwam korter en korter. Nash bleef derde en zou ook zo finishen.
Marianne Vos kon elke aanval van Cant weerleggen en won zo haar eerste wedstrijd sinds het Nederlands kampioenschap in 2015. Een strijdvaardige Cant werd tweede voor Katerina Nash. Brand kwam nog dicht maar werd nog vierde voor Brammier en Arzuffi. Verdonschot reed naar een knappe zevende plaats. Majerus kwam als achtste over de meet voor Miller en Verschueren. De Boer werd na haar val pas twaalfde.
Heel blij dat ik terug kan winnen
“Ik ben heel blij, net terug in het veld en ik kan al winnen. Ik nam vorige week een goede start in Antwerpen. Vandaag was het heel snel, maar ook zeer zwaar met weinig herstel mogelijkheden.” Haar start was niet goed. “Ik kwam in het begin wat in de problemen en moest mijn weg naar voor vechten. Eens aan de kop was het echt vechten om de leiding te houden. Cant was een zeer sterke tegenstandster.”
Sanne Cant was toch wat teleurgesteld. “Het is geen schande om van Vos te verliezen, maar toch ben ik teleurgesteld. Ik verloor de wedstrijd in het zand en daar mag ik dat zeker niet doen. Op het einde waren we allemaal moe en dan maak je foutjes. Vos is wereldtop en ze komt altijd heel snel in haar ritme. Het beloofd een zeer leuke, spannende periode te worden.”
Katerina Nash zat de hele wedstrijd rond plek drie en kwam steeds weer vooraan aansluiten. Toen het tempo door Vos verhoogd werd, moest ze de rol lossen. “Het tempo lag heel hoog en ik kon dit net niet volgen. Op de technische schuine kant maakte ik weinig fouten, in het zand daarentegen. Nu ga ik voor kerst terug naar mijn ouders in Tsjechië. Maandag start ik in Zolder.”
