Laura Verdonschot kende een zeer goede seizoenstart en reed naar heel wat top tien plaatsen. In Zonhoven reed ze nog naar een zevende plaats, een plaats die ze met de nodige pijn wist te behalen. Zaterdag staat ze in Pontchâteau, als een van de titelkandidaten, aan de start

“In Zonhoven kwam ik ten val en voelde ik dat er iets mis was met mijn been. Al snel verloor ik kracht en dat was bij het lopen zeker voelbaar.” In de week erna speelde deze val haar nog parten, het leek of ze te kampen had met een slapend been. “Op de fiets had ik echter er weinig las van. Tijdens de wereldbeker van Valkenburg had ik in de eerste twee ronden geen last en voelde ik me goed.”

“Tijdens het lopen nam de last toe en dacht ik nog aan opgeven. Tegen het einde van de wedstrijd verdween te pijn weer.” Toch trok ze naar het ziekenhuis om er een echografie te laten maken. “Hieruit bleek dat ik met spierschade te kampen heb. Op mijn quadriceps zit er een knobbel zo groot als een knikker.” Wanneer de spier in werking is zorgt deze knobbel voor een vernauwing. Deze week volgde er een behandeling. “Ik hoop dat de pijn nu wegblijft.”

Omloop die me moet liggen

Over de omloop is er nog niet heel veel info te vinden, toch kan de Lommelse zich wel een beeld vormen van wat er haar te wachten staat. “Ik heb gehoord dat het een glooiende omloop is en ook best snel, het zal een tactische race worden. Ik heb het parcours zelf niet bekeken en is onbekend voor mij maar ik heb al horen zeggen dat het wel binnen mijn normen past. Als je goed bent kun je alle parcoursen aan.”

Als dame onder de 23 wordt Verdonschot door velen als de te kloppen dame naar voor geschoven. “Zelf zie ik Annemarie Worst als tegenstandster, zij presteerde immers zeer goed in Valkenburg. Je mag natuurlijk ook de Tsjechische en de Italiaanse dames niet vergeten. Al is het lastig om in te schatten er zijn er altijd die op een kampioenschap iets meer kunnen.”

Zoals iedereen ga ik ook om te winnen

Vorig kaar kende ze een minder seizoen en dat had zo zijn gevolgen. “Toen zat ik in de achtergrond en kon ik mij geen doelen stellen.” Dit jaar ligt de bal anders en trekt ze met ambitie richting Frankrijk. “Als ik op het podium sta ben ik tevreden en liefst nog op het hoogste schavotje.” Stiekem stelt ze haar ambitie hoger als alleen maar het podium. “Ik ga zoals iedereen naar Pontchâteau om te winnen. Ik denk dat ik een gooi kan doen naar de titel al moet altijd alles meezitten.”