Ook Axelle Bellaert stond dit weekend voor een verrassing. Net als Joyce Vanderbeken ontdekte ze pas twee uur voor de wedstrijd dat ze het provinciaal kampioenschap zou gaan betwisten. De omgooi in haar aanpak, wierp meteen zijn vruchten af.

Wat een rustig zondags wedstrijdje moest worden veranderde twee uur voor de start helemaal. “Het werd twee uur voor de start opeens stressen, toen kregen we namelijk te horen dat de wedstrijd meteen ook het provinciaal kampioenschap zou worden.” Bellaert zat meteen goed in de wedstrijd en reed in de eerste ronde op plek drie.

Na een klein foutje moest ze het wiel van Kim van de Steene lossen. Toch reed ze nog mooi derde. “Tot ik weer een fout maakte en mijn ketting tussen mijn casette en wiel viel. Hij zat heel erg vast en het koste me heel wat tijd om hem terug los te krijgen. Ik was laatste weg.” Toch vocht ze terug en en kon ronde na ronde opschuiven. Het podium kwam inzicht. “Jammer genoeg was de vierde plaat het hoogst haalbare.”

“De titel was echt een verrassing, zeker omdat ik niet eens wist dat het pk was. Wel mooi dat de bond een trui voor nieuwelingen, beloften en elite gezorgd had. Het was echt een lastige wedstrijd waar ik het gat op mijn leeftijdsgenoten moest dichten. Gelukkig kon ik ze nog inhalen en zo kampioen van West-Vlaanderen worden.”

Geen echte doelen

Zoals vele van haar ploeggenoten pakte ook Bellaert haar zomer anders aan. “De ander aanpak lijkt te lonen, ik denk dat we de goede weg ingeslagen zijn. Echte doelen stel ik me deze winter niet. Een selectie voor EK en WK zou natuurlijk heel leuk zijn. Zoals elk meisje droom ik ook van een podiumplaats op het BK in Koksijde. Maar ik bekijk het wedstrijd per wedstrijd en zie wel waar ik strand.”

Foto met dank aan Kristof Bruers