Thalita de Jong heeft haar seizoen in stijl geopend. Een klinkende zege in Ronse en een week later de zegeruiker in het Luxemburgse Contern. Meteen twee op twee dus voor de wereldkampioene. En dat smaakt naar meer…
“Twee keer winnen in evenveel wedstrijden voelt bijzonder goed”, opent de Jong. Maar… “Ik hoop dat er nu niet al te veel verwachtingen gaan komen van het publiek. Ik pak nu wel twee op twee maar men moet niet van mij verwachten dat ik elke week ga winnen.”
“Ik ben ook nuchter genoeg om te zeggen dat ik niet eens elk weekend zal meespelen om de overwinning. Het veldrijden blijft een speciale tak in de wielersport en daarin moet ik nog heel wat bijleren, vooral op technisch vlak.”
Maar goed, bijleren of niet, vaststelling is wel dat de wereldkampioene er conditioneel staat. “Vooral voor Ronse twijfelde ik even. Ik moest door ziekte forfait geven voor Gieten, Ronse werd dus de eerste van het seizoen. En dan twijfel je altijd wel even.”
“Maar in Ronse werd alles snel duidelijk. Ik trok door en begon aan een lange solotocht. Voor mijn valpartij had ik een kloof van een minuut. Dat doe je niet zomaar. Daarna werd het nog wel even stressen maar uiteindelijk bleef ik overeind. Goed voor het moraal.”
Vertrouwen van Contern mee naar wereldbeker en Pont-Chateau
Bevestiging kwam dan een goeie week later in het Luxemburgse Contern. “Vorig jaar won ik er met sprekend gemak. De omloop daar ligt mij echt wel, daarom keerde ik terug. Dit jaar werd het een hevigere strijd, met in de eerste plaats Lucinda Brand als voornaamste concurrente.”
De Jong trok er in eerste instantie alleen vandoor maar zag, mede door materiaalpech, Lucinda Brand weer terugkomen. De twee bleven in elkaars spoor maar uiteindelijk maakte de Jong het koelbloedig af. “Ik liet me niet gek maken en deed wat ik moest doen. Op kop zitten. Dat werkte.” En dat leverde haar alweer een enorme boost voor het vertrouwen op.
Dat vertrouwen neemt de wereldkampioene nu mee naar de volgende belangrijke afspraken: de wereldbekermanche van Valkenburg en het Europese kampioenschap in Pont-Chateau. “Twee totaal andere wedstrijden”, weet ze. “Ik kijk al uit naar Valkenburg maar toch met wat angst. (Verrassend genoeg, red.) Ik heb hier nog nooit gereden en vorig jaar tijdens de verkenning ben ik zwaar ten val gekomen. Mijn knie moest toen gehecht worden waardoor ik forfait moest geven op zondag.”
“Dit jaar zou er het een en ander veranderd zijn. Ik heb er zin in maar wacht voorlopig nog af hoe ik uit de voeten zal komen. Ik mik op een top tien plek, dat klinkt voorzichtig maar de concurrentie is sterk, héél sterk.”
Een week later volgt dan de strijd om de eerste trui in het Franse Pont-Chateau én op een omloop die de Jong moet liggen. “Ik ken de omloop nog niet echt maar ik heb wel gehoord dat er veel lange en brede stukken inzitten.”
“Dat zou iets voor mij moeten zijn. Maar dat moeten we nog afwachten, eerst wil ik de omloop zelf eens onder de loep hebben genomen. Hoe dan ook hoop ik te kunnen meespelen voor de medailles. Maar dat dan alles moet meezitten is uiteraard vanzelfsprekend”, besluit de Nederlandse.
