“Natuurlijk mis ik de cross.” Gertjan Bervoets gaf ongeveer vier jaar geleden zijn veldritcarrière op en stortte zich in de boeken. Hij zal dit jaar afstuderen als master in de inwendige revalidatie. Hoewel hij daar zeer tevreden mee is, mist hij de cross nog steeds.
Vier jaar geleden hing Gertjan Bervoets zijn fiets aan de haak. Hij zette alles op zijn studies. Na vier jaar mist hij de cross nog steeds. “Ik mis vooral de wedstrijddagen”, begint Bervoets zijn verhaal. “Het gevoel dat je tijdens en na de wedstrijd ervaart is iets heel apart. Dat heb ik tot nu toe nog op geen enkele andere manier kunnen bereiken. De late trainingen in de donker en de koude mis ik dan weer helemaal niet.”
“Toch heb ik me heel erg geamuseerd in het veld. Bovendien heeft het me veel levenservaring opgeleverd. Ik heb gedisciplineerd leren leven, ik heb leren omgaan met stress en ik heb veel nieuwe mensen leren kennen. Ik kijk dus met een positief gevoel terug op mijn tijd in het veld.”
Laatbloeier
Bervoets was geen veelwinnaar. In het begin van zijn carrière kwam hij wat kracht te kort om mee te doen voor de prijzen. “Ik was een laatbloeier”, vertelt Bervoets. “Wie weet wat er nog mogelijk was geweest mocht ik hebben verder gekoerst. Maar ja, dat zullen we nooit weten.”
Bervoets hing zijn fiets aan de haak om zich te concentreren op zijn studies. “Achteraf gezien heb ik hier geen spijt van. Ik zit perfect op schema en zal dit jaar afstuderen als master in de inwendige revalidatie. De keuze om te stoppen met koersen was de juiste. Ik heb vrienden die alles op de koers hebben gezet en niet zijn gaan verderstuderen. Zij haalden wisselende resultaten. Sommigen zijn uiteindelijk prof geworden, maar anderen niet. Zij hebben dan ook geen diploma, dat is toch een beetje jammer.”
Revalidatiecentrum
Bervoets steekt veel tijd in zijn studies. Toch probeert hij nog zo veel mogelijk te sporten. “Nadat ik stopte als veldrijder ben ik wel aan sport blijven doen. Ik neem regelmatig deel aan 24u wedstrijden zoals de 24u MTB in Westerlo. Ook doe ik aan triathlons, survival runs en de laatste tijd kan je me regelmatig terugvinden in de fitness.”
Ook na zijn studies zou Bervoets graag in de sportwereld blijven. “Op lange termijn zou ik graag een eigen revalidatiecentrum oprichten. Er zou plaats zijn voor normale patiënten, maar ook voor sporters die begeleiding willen op het vlak van training. Dat is een grote droom voor mij, maar zo ver zijn we nog niet.”
Evolutie
Een comeback als veldrijder zit er voor Bervoets niet in. “Ik probeer het veldrijden nog zo veel mogelijk te volgen. Ik heb het wereldje zien veranderen. Vroeger hadden maar enkele renners een mobilhome, maar als ik nu op een cross kom, heeft 90% van de renners er een.”
“Tegenwoordig zijn er ook meer grote ploegen die een dochter-ploeg hebben. Zo worden ze van jongs af aan goed begeleid. Dat is zeker geen slechte evolutie. Voor mezelf ben ik wel eerlijk en realistisch. Ik heb mijn tijd als renner gehad. Het is mooi geweest. Het is nu tijd om een rol op te bouwen aan de andere kant van de nadar.”
